Kaynak, genelde iki metal malzemenin, yüksek sıcaklık, basınç ve metalurjik koşulların birarada kullanılması ile kalıcı şekilde birleştirilmesi işlemidir. Kaynak işlemlerinde iki değişken iş budur. Bu değişkenler, basınç olmadan sadece yüksek sıcaklık ve yüksek sıcaklık olmadan sadece basınçtır.

Kaliteli bir kaynak birleşiminden söz edebilmek için, yeterli bir ısı ve basınç kaynağı, kaynak yapılacak metalin temizlenmesi için bir ortam ve zararlı olabilecek metalurjik etkilerden korunmak gerekmektedir.

İki temel kaynak yöntemi bulunmaktadır:

• Eritme kaynağında birleştirme işi, birleştirilecek iki metal parçanın, çoğu zaman bağlantıya metal ilave edilerek eritilmesi şeklinde gerçekleştirilmektedir. Örneğin, ark kaynağı, direnç nokta kaynağı ya da oksiyanıcı gaz kaynağı bu tür kaynak yöntemleridir.
• Katı hal kaynağında birleştirmeyi oluşturmak için ısı veya basınç ya da bunların her ikisi kullanılmaktadır. Bu yöntemde birleştirilecek metallerde bir erime gerçekleşmez ve birleştirme amacı ile ilave metal kullanılmaz. Örneğin, demirci kaynağı veya dövme kaynağı, difüzyon kaynağı ya da sürtünme kaynağı bu tür kaynak yöntemleridir.

Kaynak yönteminin gelişimine kısaca bakılacak olursa ilk uygulanan kaynak yöntemleri, 1800’lerin ikinci yarısında karbon ark kaynağı, elektrik ark kaynağı, direnç kaynağı ve oksi-asetilen kaynağı gibi yöntemler olmuştur. 1900’lerin ilk yarısında gazaltı ark kaynağı, tozaltı ark kaynağı ve sürtünme kaynağı gibi yöntemler kullanılmıştır. 1900’lerin ikinci yarısında ise soğuk basınç kaynağı, ultrasonik kaynak, elektrocuruf kaynağı, elektron ışın kaynağı, difüzyon kaynağı, plazma kaynağı ve laser ışın kaynağı gibi kaynak yöntemleri kullanılmıştır.

Kaynak işlemlerini güvenli ve sağlam yapmak ve kaynak hatalarından kaçınmak için, kaynak tasarımının uygun olması, doğru kaynak yönteminin seçilmiş olması ve ısıtma, eritme ve soğuma işlemleri esnasında birleştirilecek metallerde ve ilave kullanılan metalde ortaya çıkacak değişimlerin göz önünde tutulması gerekmektedir.

Doğru bir kaynak tasarımı yapılmaz veya metallere uygun bir kaynak yönetmi seçilmezse, kaynakta enine çatlaklar, boyuna çatlaklar, esas metal çatlağı veya dikişaltı çatlağı gibi hatalar meydana gelebilir. Veya yüksek ısı yüzünden birleştirilecek metallerde distorsiyonlar meydana gelebilir (bükülme ve gerilme sonucunda yüzler birbirinden ayrılabilir).

Bu noktada kaynak testleri çok önemli olmaktadır. Metal malzemelerin kaynak işlemlerinde kalite koşullarını belirleyen ilk standart, Avrupa Standardizasyon Komitesi (CEN) tarafından 1994 yılında yayınlanan EN 729 standardıdır (Kaynak için kalite gereklilikleri - Metalik malzemelerin füzyon kaynağı). Bu arada Uluslararası Standartlar Örgütü de aynı yıl ISO 3834 standardını yayınlamıştır (Metalik malzemelerin ergitme kaynağı için kalite şartları). 2005 yılında bu iki standart birleştirilerek ISO 3834 Kaynaklı İmalat Yönetim Sistemi standardını yayınlanmıştır.

ISO 3834 standardı, temel kalite gereklerini ve yaygın imalat tekniklerini kapsamaktadır. Bu standart kısa sürede yaygınlaşmıştır ve işletmeler yetkinliklerini kanıtlamak amacı ile ISO 3834 belgesi almaktadır.

Kuruluşumuz ISO 3834 Kaynaklı İmalat Yeterlilik Yönetim Sistemi’ni kuran ve yöneten işletmelere deneyimli ve eğitimli bir çalışan kadrosu ile belgelendirme hizmetleri vermektedir.